Dag 28, 06-09-2019, Thuis.

Een dag van spullen verder opruimen, aanpassingen aan het blog, verjaardag van mijn vader en terugkijken en praten over de trip. Het waren mooie weken met veel nieuwe fietservaringen. De Véloroute Franchette en Loire zal ik zeker nogmaals doen.

Zo een paar dagen fietsen maakt dat je lijf en spieren zich anders vormen en fitter maar zeker ook sterker worden. De laatste drie dagen waren met 415km een mooie eindsprint en fysieke uitdaging, en ik vind het ook stoer om te merken dat ik op weg naar mijn vader met 40km/h kan fietsen (zonder wind mee!), dat zegt iets van de kracht die zich gevormd heeft.

De spieren hebben hun lol op gekund deze weken en die zullen weer moeten wennen aan veel minder fietsen, meer zitten. Ook gaat het voor zowel Rob als mij wennen zijn om de dagen weer anders vorm te geven. Op deze manier fietsen en daarbij kamperen is een daginvulling die ook iets doet met het hoofd, vrijheid geeft en ruimte voor realisaties waar ik in elk geval tijdens werkdagen aan voorbij kan gaan.

Een van de overpeinzingen is de vraag of ik wel moet blijven reizen. Van Dirk de Wachter (een psychiater) las ik voordat we vertrokken een artikel (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/06/28/dirk-de-wachter-is-je-tuin-soms-niet-beter-dan-twaalf-uur-te-vl/ ) over dwangmatig reizen. Ik realiseer me al langer dat ik het fijn heb thuis, dat ik niet zo nodig weg hoef. Tegelijk is fietsen en een weekend weg gaan een manier om mijn lijf te verwennen met bewegen, nieuwe ervaringen op te doen en mijn hoofd nieuwe input te geven.

Onderweg heb ik mensen gevraagd nar de reden van reizen. Ik realiseer mij nu dat ik dat aan een bepaald soort reiziger heb gedaan (niet bijvoorbeeld aan de moeder die haar zoon zat uit te foeteren omdat de vakantie vooral veel werk voor haar was). Resultaat …. Ik ben er nog niet uit.

Nu verder richten op 09-09-2019, maandag, weer een nieuwe werkdag. Frisse tegenzin en tegelijk zin in om op de afdeling de taken weer op te pakken en met het team er iets moois van de maken.

En, ons blog staat nu ook op ligfietsplaza, een site waar veel meer leuk nieuws over ligfietsen te vinden is.

Bedankt voor het lezen, voor de reacties in whatsapp en allemaal veel fietsplezier.

Dag 27, Tienen – Tilburg, 125km

De subtitel bij deze dag mag zijn ‘van bui naar bui’.

Route:Tienen – Diest – Kwaadmechelen – Postel – Hilvarenbeek – Tilburg.

Vanaf de camping kunnen we bijna meteen het voormalig treintracé weer oppakken dat loopt tot Diest. Al snel fietst een wielrenner met ons mee. Voor de klets (al kan ik hem slecht begrijpen zo binnensmonds als deze meneer praat met halve zinnen en enkele woorden) en mogelijk ook een manier om op tempo uit de wind te rijden. Ik fiets de eerste 25km km met een snelheid van rond de 30km/h voorop. Vervolgens neemt Rob het in hetzelfde tempo over.

Van Diest fietsen we naar Kwaadmechelen en met dit stuk kan ik refereren aan de eerder aangestipte kwaliteit van de Belgen om de meest vreselijke fietspaden te maken. Het fietspad loopt deels langs de weg: de weg en dan een stippellijn en dan 60cm fietspad dat in slechte staat van teer is. Geen pretje om te fietsen terwijl auto’s met 80km/h langs razen. Op andere plekken loopt er een losliggend fietspad zo’n 20cm boven de weg waarop fietsers in beide richtingen moeten fietsen terwijl dit pad net breed genoeg is voor een fietser met volle bepakking. Dit pad in slechte staat was dus ook geen pretje en we zijn blij als we aankomen bij het kanaal. ‘Het kanaal’ dat ons naar het Albert kanaal kan brengen. Na de vijfde omleiding in evenzoveel kilometers op het jaagpad van dit kanaal gaan we er af en volgen de voor ons bekende weg naar Postel – Hilvarenbeek – Tilburg. Dit loopt allemaal via aparte fietspaden. Niet de meest mooie manier van fietsen maar wel prima.

De dag was te nat en grijs voor mij om ook maar te denken aan foto’s maken.

De subtitel die ik deze dag gegeven heb zegt eigenlijk wel genoeg. De weersvoorspelling was buien en die hebben we gekregen. De buien die overkwamen waren intens met veel water en we besloten al snel om bij iedere bui te schuilen.

Zo stonden we bij een Mariakapelletje de plastic bloemen en vermolmde planken te bekijken terwijl aan de overkant een grote aankondiging te zien was van Cornelis Ham Kippenhuisje (ben ik de enige die dit vreemd vind klinken?).

Op een ander moment zagen we schuilend een groep gele jasjes aankomen. We besloten te blijven staan omdat ik die groep schoolkinderen wel wilde langs zien komen. Tja … hoe fout kon ik het hebben … Het bleken 11 absoluut 60plussers te zijn, allemaal met gele hesjes aan en fietsend op een elektrische fiets die alle 11 in een soort wave hun hand opstaken toen ik zwaaide.

En toen thuis.

Dag 26, 04-09-2019, Haybes – Tienen, 140km

Route: Haybes – Chooz – Givet – Dinant – Namour / Namen – Jodaigne – Tienen.

Een dag waarbij we, sinds lang, op sommige stukken ook wind mee hebben.

De dag begint met mist over de Maas, een mooi gezicht.

 We vervolgen de route langs de Maas, een mooi en goed padje met mooie uitzichten op de heuvels er omheen, de rotsen tussendoor. Bij Chooz komen we langs de zesde en laatste kerncentrale van deze trip. De route is mooi en goed tot aan Namen. Namen kent veel wegen met kinderkopjes en daar mogen wij ook overheen. De 16km na Namen is de route behoorlijk slecht (kinderkopjes, grind, slechte betonplaten en dan soms een klein stukje goed teer). Zijn dit de eerste Belgische invloeden? Na deze 16km konden we weer genieten van een mooi padje wat vervolgt op een voormalig treintracé. De weersverwachting was dat het in de loop van de middag zou regenen in Tienen en dit blijkt uit te komen. We komen met stromende regen aan bij de camping. Na douche, galgenmaaltijd want het is de laatste dag fietsen + kamperen en kletsen met eigenaren van camping en medekampeerders klaart de lucht op, wordt het droog en kan ik met wat zon aan dit blog werken.

Foto camping in Tienen: 

De camping in Tienen heeft 6 tent-plaatsen en verder alles wat het hart van een trekker begeert (lekker bier in de koelkast, overkapping, etc….).

Morgen laatste fietsdag van deze vakantie.

En op tijd terug voor de verjaardag van mijn vader :) 

Dag 25, 03-09-2019, Romagne-sous-Montfaucon – Haybes, 150km.

Stel je voor; een tent met daar omheen bomen en om de tent kippen en een haan. In de bomen een hoeveelheid en diversiteit aan vogels. En dan breekt de dag aan. Wat je krijgt is een symfonie van vogels die kwetteren, zingen, tjilpen en wat al niet meer en dan af en toe de haan die ook zijn deuntje mee doet. Wat een mooie manier om de dag te beginnen.  

 Route: Romagne-sous-Montfaucon – Dun sur Meuse – Stenay – Mouzon – Sedan – Charleville-Mezières – Revin – Chooz – Dinant.

Een dag met weer veelal wind tegen door de west – noordwestelijke richting waarin we fietsen.

Een dag waarop ik tot 1400 uur mijn handschoenen aan heb vanwege de temperatuur, dan even niet en om 1600 zijn ze weer aan.  

 Vandaag, na twee dagen van bijna geen fietsers, komen we 10 fietsers met bepakking tegen waaronder twee ligfieters en een trike. Bij de lunch treffen we een andere fietser die ook juist daar aan het lunchen is, een Fransman die richting Luik aan het fietsen is. De picknickplek is gemaakt voor fietsers, zelfs het bord lijkt er voor gemaakt. 

Vandaag ook twee wandelaars met volle bepakking. Heb ik groot ontzag voor.

 Na ongeveer 60km, na Sedan, pakken we de fietsroute langs de Maas / Meuse op. Een mooi pad waarbij het grootste deel van de tijd een uitzicht op groene ‘bergen’ en soms rotsen, vaak mooie huizen en in de verte kerken, soms een aaneenschakeling van (vaak oude) caravans.

 

 Onderweg komen we langs sportvelden waarbij ook een jeux de boule baan. De acht mannen kijken bijna simultaan op en zwaaien. Leuk. Doet me terugdenken aan een paar dagen geleden: aan de rand van een dorpje stonden zes mannen te boulen. Wij waren al van ver te zien en tegen de tijd dat we bijna bij de baan waren stonden ze allemaal met hun handen in de zakken. Op het moment dat we bonjour zeiden en ik zwaaide haalden ze allemaal in elk geval een hand uit de zak en begonnen te zwaaien en roepen. Leuk!!

Het lijkt er toch echt op dat die Fransen met de paplepel ingegoten krijgen om bonjour te zeggen. Vanaf dat een kind kan lopen zegt het ook bonjour, oké tenzij datzelfde kind met open mond en grote ogen naar ons staat te kijken (ligfietsen zijn hier toch nog wel bijzonder) en alle opvoedkundige dingen vergeet.

Waar ik op deze route aan terugdenk zijn de wegdekovergangen die we tegenkwamen op de route langs de Loire. Dan ging het wegdek ineens over van gravel of teer naar grote kinderkoppen die flink uit elkaar lagen. Echt de manier om de snelheid eruit te krijgen maar ook om alle botten en tassen te laten rinkelen. Op deze route heeft men deze grap achterwege gelaten, gelukkig.

We eindigen in Haybes, een kleine echt Franse camping met een dame die alleen in de avond even komt zodat je kan betalen, bomen, gras, een oud maar schoon douchehok. Wat kenmerkend is voor deze camping is dat het er op lijkt dat iedereen (behalve Rob en ik) met vissen bezig is.

Wat wel vaker gebeurd is en ook nu, is dat ik na een grijze bewolkte dag op de fiets, en daarom niet insmeren, een rood hoofd heb van de zon achter de wolken en de wind.

Na de koude ervaring van gisterenavond al om 2000 de tent in met alle kleren die ik kan verzinnen. Gelukkig straalt mijn rode hoofd warmte uit ;).

Morgen de laatste kilometers van deze trip in La France.

Dag 24, 02-09-2019, Chalons en Champagne – Romagne-sous-Montfaucon, 100km.

Route: Chalons en Chapagne – L’Epine – Bussy le Chateau – Somme Tourbe – Hans – Courtémont – Vienne la ville – Varennes en Argonne – Romagne-sous-Montfaucon.

Het is KOUD als de dag begint, alle fietskleding weer aan en de eerste kilometers vraag ik me toch af waarom ik mijn handschoenen zo onderop in de tas gestopt heb. Er is echt iets verandert in het weer in vergelijk met een paar dagen geleden. In de loop van de dag wordt het weer lekker en kan een deel van de kleding weer uit.

De route vandaag is wat betreft uitzicht vergelijkbaar met gisteren, wat betreft glooiing bevatte de route iets meer puistjes met uiteindelijk wel vergelijkbare hoogteverschillen gedurende de dag. Vandaag nog minder verkeer dan gisteren en we eindigen op een naar mijn idee geweldige camping.

In L’Epine gaat de weg recht af op deze kerk.

Een bouwwerk met veel details.

Tussen alle akkers vandaag ineens een veld klaprozen.











Uitzichten vandaag:

Ongeveer 10km voor Varennes mogen we beginnen aan een klim van bijna 6km die gaat van 140m naar 290m waarna een afdaling volgt van bijna 4km en we in Varennes weer op rivierniveau komen. Dit is klimmen op een easy manier en wat ik lange tijd vol kan houden. Tijdens deze stijging komen we langs een Duits kerkhof uit de 1^e wereldoorlog dat totaal overwoekerd is, komen we langs de Kaiser tunnel (een tunnel gegraven in de 1^e wereldoorlog, eerder hebben we hier gewandeld, nu laten we het links liggen – letterlijk).

In Varennes staat een enorm monument genaamd 'Monument american aux morts de Pennysylvanie', een monument vanwege WOI. 

 De camping ‘La Gabrielle’ is een camping waar Rob al eerder geweest is. We worden echt heel vriendelijk ontvangen, eerst door de hond die eigenlijk wel wat verstoord is omdat we haar wakker maken, dan door de eigenaresse die ons onder andere iets kouds te drinken aanbiedt en vervolgens de kippen. Een van deze kippen had een nest eieren verstopt met gevolg dat ze nu met 9 kuikens rondloopt. Vanavond dus echt verse scharreleieren mmmmm.

We kletsen met een paar van de gasten, onder andere een Belg genaamd Bram die zo enorm veel weet van astronomie, het is duidelijk dat hij zijn kennis probeert te formuleren in een taal die ook voor mij en Rob begrijpbaar is. Voor mijn klasgenoten die dit lezen, hij is een Antoon maar dan van de sterren in plaats van de medicatie. De boeken die hij laat zien die hij bij zich heeft, schitterende foto’s van planeten, sterren en nevels, echt heel mooi.

En … dan blijkt hij ook nog een fietser te zijn :)

We koken bij een ondergaande zon, wat laat door al het geklets, en opkomende koude en gaan rond 2100 slapen.

Dag 23, 01-09-2019, Troyes – Chalons en Champagne, 100km

Route: Troyes – Luyères – Montsuzain – Grandville – Soudé Ste Croix – Bussy Lettree – Cernon – Ecury s-Coole – Chalons en Champagne.

De dag begon grijs en koud. Een verschil van 14 graden. Mijn t-shirt heb ik al snel verwisseld voor een shirt met lange mouwen en vervolgens heb ik ook nog een hemdje aan gedaan. Zelfs Rob deed een shirt met lange mouwen aan. Dit verschil in temperatuur is zoals we het een 1,5 week geleden hadden maar dan omgekeerd. WENNEN.

In een van de eerdere blogs schreef ik over een glooiende route, dat neem ik terug. Vandaag was glooiend. Natuurlijk ook hoogteverschil nu, van 110m in Troyes naar een vergelijkbare hoogte in Chalons en tussendoor hoogteverschillen ergens tussen 88m en 207m.

Vandaag weinig verkeer, de hele dag akkers en graansilo’s. De akkers zijn enorm en zijn verdeeld in (ogenschijnlijk) rechte vlakken met ieder een andere kleur beige of groen (variërend van licht naar donker tot zelfs een blauw soort groen).

Ook nu roofvogels, veel zelfs maar ondanks voorzichtige pogingen zijn ze te schuw om gefotografeerd te worden in deze open omgeving.

Bij de laatste poging van roofvogels fotograferen bleken er struiken met grote zwarte rijpe bramen te staan. Niet voor het eerst deze vakantie heb ik staan genieten van deze onverwachte traktatie.

Aangekomen in Chalons kijken we op de kaart met het idee om misschien nog wat verder te fietsen. De volgende camping op de route is 75km verder en voordat we daar zijn moeten we klimmen. Met een idee van kniebehoud besluiten we dat niet te doen.

Als we dit net besloten hebben wordt Rob aangesproken door een man op de fiets vol gepakt met achtertassen, voortassen en onder andere een kleine roze teddybeer. Het wordt uit zijn gebroken Engels duidelijk dat hij de weg vraagt naar Metz. Als Rob hem aangeeft dat hij dat niet weet stapt de man weer op zijn fiets en volgt een niet te verstane reactie waaruit in elk geval duidelijk wordt dat hij ‘not amused is’.

De camping is een echte doorgangscamping met voldoende bomen, stoelen die we uit de sale de jeux kunnen lenen en een stroom aan binnen komende vakantiegangers. Omdat we (weer) vroeg zijn kunnen we op ons gemak lezen, kijken en koken.

De afgelopen dagen hebben we minstens 4 liter vocht gedronken en dat per persoon per dag. Vandaag werd het al ineens een stuk minder, nog maar 2,5 liter pp.

Nog een anekdote van de afgelopen week:

De dag dat we in Gien eindigden sprak, bij het verlaten van een bakker, een echtpaar ons aan. Ze kwamen uit Rotterdam en zeker de vrouw van het echtpaar liet haar enthousiasme voor de ligfietsen duidelijk blijken. Ze vertelde dat ze 11 jaar geleden twee herseninfarcten had gehad en dat als het aan de dokters had geleden dat ze dan nog in een rolstoel zou zitten. De echtgenoot beaamde dit. Na wat verder kletsend over van alles zei deze man half tegen Rob maar duidelijk voor ons beiden bedoeld:

Ík weet niet of je timmerman bent maar een timmerman heeft een klein beetje kennis en verder doet hij veel met foefjes en zo werkt het in een huwelijk ook, je hebt een klein beetje psychologie nodig en verder veel foefjes. Zo zeg ik tegen mijn vrouw dat iets niet kan als ik het graag wil want dan gaat ze er voor. Tegen haar (wijzend naar zijn echtgenote) moet ik echt niet zeggen dat het niet kan’. De vrouw lachte zelf hartelijk en beaamde wat hij zei. Het was, is neem ik aan, een mooi stel samen.