Dag 28, 06-09-2019, Thuis.

Een dag van spullen verder opruimen, aanpassingen aan het blog, verjaardag van mijn vader en terugkijken en praten over de trip. Het waren mooie weken met veel nieuwe fietservaringen. De Véloroute Franchette en Loire zal ik zeker nogmaals doen.

Zo een paar dagen fietsen maakt dat je lijf en spieren zich anders vormen en fitter maar zeker ook sterker worden. De laatste drie dagen waren met 415km een mooie eindsprint en fysieke uitdaging, en ik vind het ook stoer om te merken dat ik op weg naar mijn vader met 40km/h kan fietsen (zonder wind mee!), dat zegt iets van de kracht die zich gevormd heeft.

De spieren hebben hun lol op gekund deze weken en die zullen weer moeten wennen aan veel minder fietsen, meer zitten. Ook gaat het voor zowel Rob als mij wennen zijn om de dagen weer anders vorm te geven. Op deze manier fietsen en daarbij kamperen is een daginvulling die ook iets doet met het hoofd, vrijheid geeft en ruimte voor realisaties waar ik in elk geval tijdens werkdagen aan voorbij kan gaan.

Een van de overpeinzingen is de vraag of ik wel moet blijven reizen. Van Dirk de Wachter (een psychiater) las ik voordat we vertrokken een artikel (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/06/28/dirk-de-wachter-is-je-tuin-soms-niet-beter-dan-twaalf-uur-te-vl/ ) over dwangmatig reizen. Ik realiseer me al langer dat ik het fijn heb thuis, dat ik niet zo nodig weg hoef. Tegelijk is fietsen en een weekend weg gaan een manier om mijn lijf te verwennen met bewegen, nieuwe ervaringen op te doen en mijn hoofd nieuwe input te geven.

Onderweg heb ik mensen gevraagd nar de reden van reizen. Ik realiseer mij nu dat ik dat aan een bepaald soort reiziger heb gedaan (niet bijvoorbeeld aan de moeder die haar zoon zat uit te foeteren omdat de vakantie vooral veel werk voor haar was). Resultaat …. Ik ben er nog niet uit.

Nu verder richten op 09-09-2019, maandag, weer een nieuwe werkdag. Frisse tegenzin en tegelijk zin in om op de afdeling de taken weer op te pakken en met het team er iets moois van de maken.

En, ons blog staat nu ook op ligfietsplaza, een site waar veel meer leuk nieuws over ligfietsen te vinden is.

Bedankt voor het lezen, voor de reacties in whatsapp en allemaal veel fietsplezier.

Dag 27, Tienen – Tilburg, 125km

De subtitel bij deze dag mag zijn ‘van bui naar bui’.

Route:Tienen – Diest – Kwaadmechelen – Postel – Hilvarenbeek – Tilburg.

Vanaf de camping kunnen we bijna meteen het voormalig treintracé weer oppakken dat loopt tot Diest. Al snel fietst een wielrenner met ons mee. Voor de klets (al kan ik hem slecht begrijpen zo binnensmonds als deze meneer praat met halve zinnen en enkele woorden) en mogelijk ook een manier om op tempo uit de wind te rijden. Ik fiets de eerste 25km km met een snelheid van rond de 30km/h voorop. Vervolgens neemt Rob het in hetzelfde tempo over.

Van Diest fietsen we naar Kwaadmechelen en met dit stuk kan ik refereren aan de eerder aangestipte kwaliteit van de Belgen om de meest vreselijke fietspaden te maken. Het fietspad loopt deels langs de weg: de weg en dan een stippellijn en dan 60cm fietspad dat in slechte staat van teer is. Geen pretje om te fietsen terwijl auto’s met 80km/h langs razen. Op andere plekken loopt er een losliggend fietspad zo’n 20cm boven de weg waarop fietsers in beide richtingen moeten fietsen terwijl dit pad net breed genoeg is voor een fietser met volle bepakking. Dit pad in slechte staat was dus ook geen pretje en we zijn blij als we aankomen bij het kanaal. ‘Het kanaal’ dat ons naar het Albert kanaal kan brengen. Na de vijfde omleiding in evenzoveel kilometers op het jaagpad van dit kanaal gaan we er af en volgen de voor ons bekende weg naar Postel – Hilvarenbeek – Tilburg. Dit loopt allemaal via aparte fietspaden. Niet de meest mooie manier van fietsen maar wel prima.

De dag was te nat en grijs voor mij om ook maar te denken aan foto’s maken.

De subtitel die ik deze dag gegeven heb zegt eigenlijk wel genoeg. De weersvoorspelling was buien en die hebben we gekregen. De buien die overkwamen waren intens met veel water en we besloten al snel om bij iedere bui te schuilen.

Zo stonden we bij een Mariakapelletje de plastic bloemen en vermolmde planken te bekijken terwijl aan de overkant een grote aankondiging te zien was van Cornelis Ham Kippenhuisje (ben ik de enige die dit vreemd vind klinken?).

Op een ander moment zagen we schuilend een groep gele jasjes aankomen. We besloten te blijven staan omdat ik die groep schoolkinderen wel wilde langs zien komen. Tja … hoe fout kon ik het hebben … Het bleken 11 absoluut 60plussers te zijn, allemaal met gele hesjes aan en fietsend op een elektrische fiets die alle 11 in een soort wave hun hand opstaken toen ik zwaaide.

En toen thuis.

Dag 26, 04-09-2019, Haybes – Tienen, 140km

Route: Haybes – Chooz – Givet – Dinant – Namour / Namen – Jodaigne – Tienen.

Een dag waarbij we, sinds lang, op sommige stukken ook wind mee hebben.

De dag begint met mist over de Maas, een mooi gezicht.

 We vervolgen de route langs de Maas, een mooi en goed padje met mooie uitzichten op de heuvels er omheen, de rotsen tussendoor. Bij Chooz komen we langs de zesde en laatste kerncentrale van deze trip. De route is mooi en goed tot aan Namen. Namen kent veel wegen met kinderkopjes en daar mogen wij ook overheen. De 16km na Namen is de route behoorlijk slecht (kinderkopjes, grind, slechte betonplaten en dan soms een klein stukje goed teer). Zijn dit de eerste Belgische invloeden? Na deze 16km konden we weer genieten van een mooi padje wat vervolgt op een voormalig treintracé. De weersverwachting was dat het in de loop van de middag zou regenen in Tienen en dit blijkt uit te komen. We komen met stromende regen aan bij de camping. Na douche, galgenmaaltijd want het is de laatste dag fietsen + kamperen en kletsen met eigenaren van camping en medekampeerders klaart de lucht op, wordt het droog en kan ik met wat zon aan dit blog werken.

Foto camping in Tienen: 

De camping in Tienen heeft 6 tent-plaatsen en verder alles wat het hart van een trekker begeert (lekker bier in de koelkast, overkapping, etc….).

Morgen laatste fietsdag van deze vakantie.

En op tijd terug voor de verjaardag van mijn vader :) 

Dag 25, 03-09-2019, Romagne-sous-Montfaucon – Haybes, 150km.

Stel je voor; een tent met daar omheen bomen en om de tent kippen en een haan. In de bomen een hoeveelheid en diversiteit aan vogels. En dan breekt de dag aan. Wat je krijgt is een symfonie van vogels die kwetteren, zingen, tjilpen en wat al niet meer en dan af en toe de haan die ook zijn deuntje mee doet. Wat een mooie manier om de dag te beginnen.  

 Route: Romagne-sous-Montfaucon – Dun sur Meuse – Stenay – Mouzon – Sedan – Charleville-Mezières – Revin – Chooz – Dinant.

Een dag met weer veelal wind tegen door de west – noordwestelijke richting waarin we fietsen.

Een dag waarop ik tot 1400 uur mijn handschoenen aan heb vanwege de temperatuur, dan even niet en om 1600 zijn ze weer aan.  

 Vandaag, na twee dagen van bijna geen fietsers, komen we 10 fietsers met bepakking tegen waaronder twee ligfieters en een trike. Bij de lunch treffen we een andere fietser die ook juist daar aan het lunchen is, een Fransman die richting Luik aan het fietsen is. De picknickplek is gemaakt voor fietsers, zelfs het bord lijkt er voor gemaakt. 

Vandaag ook twee wandelaars met volle bepakking. Heb ik groot ontzag voor.

 Na ongeveer 60km, na Sedan, pakken we de fietsroute langs de Maas / Meuse op. Een mooi pad waarbij het grootste deel van de tijd een uitzicht op groene ‘bergen’ en soms rotsen, vaak mooie huizen en in de verte kerken, soms een aaneenschakeling van (vaak oude) caravans.

 

 Onderweg komen we langs sportvelden waarbij ook een jeux de boule baan. De acht mannen kijken bijna simultaan op en zwaaien. Leuk. Doet me terugdenken aan een paar dagen geleden: aan de rand van een dorpje stonden zes mannen te boulen. Wij waren al van ver te zien en tegen de tijd dat we bijna bij de baan waren stonden ze allemaal met hun handen in de zakken. Op het moment dat we bonjour zeiden en ik zwaaide haalden ze allemaal in elk geval een hand uit de zak en begonnen te zwaaien en roepen. Leuk!!

Het lijkt er toch echt op dat die Fransen met de paplepel ingegoten krijgen om bonjour te zeggen. Vanaf dat een kind kan lopen zegt het ook bonjour, oké tenzij datzelfde kind met open mond en grote ogen naar ons staat te kijken (ligfietsen zijn hier toch nog wel bijzonder) en alle opvoedkundige dingen vergeet.

Waar ik op deze route aan terugdenk zijn de wegdekovergangen die we tegenkwamen op de route langs de Loire. Dan ging het wegdek ineens over van gravel of teer naar grote kinderkoppen die flink uit elkaar lagen. Echt de manier om de snelheid eruit te krijgen maar ook om alle botten en tassen te laten rinkelen. Op deze route heeft men deze grap achterwege gelaten, gelukkig.

We eindigen in Haybes, een kleine echt Franse camping met een dame die alleen in de avond even komt zodat je kan betalen, bomen, gras, een oud maar schoon douchehok. Wat kenmerkend is voor deze camping is dat het er op lijkt dat iedereen (behalve Rob en ik) met vissen bezig is.

Wat wel vaker gebeurd is en ook nu, is dat ik na een grijze bewolkte dag op de fiets, en daarom niet insmeren, een rood hoofd heb van de zon achter de wolken en de wind.

Na de koude ervaring van gisterenavond al om 2000 de tent in met alle kleren die ik kan verzinnen. Gelukkig straalt mijn rode hoofd warmte uit ;).

Morgen de laatste kilometers van deze trip in La France.

Dag 24, 02-09-2019, Chalons en Champagne – Romagne-sous-Montfaucon, 100km.

Route: Chalons en Chapagne – L’Epine – Bussy le Chateau – Somme Tourbe – Hans – Courtémont – Vienne la ville – Varennes en Argonne – Romagne-sous-Montfaucon.

Het is KOUD als de dag begint, alle fietskleding weer aan en de eerste kilometers vraag ik me toch af waarom ik mijn handschoenen zo onderop in de tas gestopt heb. Er is echt iets verandert in het weer in vergelijk met een paar dagen geleden. In de loop van de dag wordt het weer lekker en kan een deel van de kleding weer uit.

De route vandaag is wat betreft uitzicht vergelijkbaar met gisteren, wat betreft glooiing bevatte de route iets meer puistjes met uiteindelijk wel vergelijkbare hoogteverschillen gedurende de dag. Vandaag nog minder verkeer dan gisteren en we eindigen op een naar mijn idee geweldige camping.

In L’Epine gaat de weg recht af op deze kerk.

Een bouwwerk met veel details.

Tussen alle akkers vandaag ineens een veld klaprozen.











Uitzichten vandaag:

Ongeveer 10km voor Varennes mogen we beginnen aan een klim van bijna 6km die gaat van 140m naar 290m waarna een afdaling volgt van bijna 4km en we in Varennes weer op rivierniveau komen. Dit is klimmen op een easy manier en wat ik lange tijd vol kan houden. Tijdens deze stijging komen we langs een Duits kerkhof uit de 1^e wereldoorlog dat totaal overwoekerd is, komen we langs de Kaiser tunnel (een tunnel gegraven in de 1^e wereldoorlog, eerder hebben we hier gewandeld, nu laten we het links liggen – letterlijk).

In Varennes staat een enorm monument genaamd 'Monument american aux morts de Pennysylvanie', een monument vanwege WOI. 

 De camping ‘La Gabrielle’ is een camping waar Rob al eerder geweest is. We worden echt heel vriendelijk ontvangen, eerst door de hond die eigenlijk wel wat verstoord is omdat we haar wakker maken, dan door de eigenaresse die ons onder andere iets kouds te drinken aanbiedt en vervolgens de kippen. Een van deze kippen had een nest eieren verstopt met gevolg dat ze nu met 9 kuikens rondloopt. Vanavond dus echt verse scharreleieren mmmmm.

We kletsen met een paar van de gasten, onder andere een Belg genaamd Bram die zo enorm veel weet van astronomie, het is duidelijk dat hij zijn kennis probeert te formuleren in een taal die ook voor mij en Rob begrijpbaar is. Voor mijn klasgenoten die dit lezen, hij is een Antoon maar dan van de sterren in plaats van de medicatie. De boeken die hij laat zien die hij bij zich heeft, schitterende foto’s van planeten, sterren en nevels, echt heel mooi.

En … dan blijkt hij ook nog een fietser te zijn :)

We koken bij een ondergaande zon, wat laat door al het geklets, en opkomende koude en gaan rond 2100 slapen.

Dag 23, 01-09-2019, Troyes – Chalons en Champagne, 100km

Route: Troyes – Luyères – Montsuzain – Grandville – Soudé Ste Croix – Bussy Lettree – Cernon – Ecury s-Coole – Chalons en Champagne.

De dag begon grijs en koud. Een verschil van 14 graden. Mijn t-shirt heb ik al snel verwisseld voor een shirt met lange mouwen en vervolgens heb ik ook nog een hemdje aan gedaan. Zelfs Rob deed een shirt met lange mouwen aan. Dit verschil in temperatuur is zoals we het een 1,5 week geleden hadden maar dan omgekeerd. WENNEN.

In een van de eerdere blogs schreef ik over een glooiende route, dat neem ik terug. Vandaag was glooiend. Natuurlijk ook hoogteverschil nu, van 110m in Troyes naar een vergelijkbare hoogte in Chalons en tussendoor hoogteverschillen ergens tussen 88m en 207m.

Vandaag weinig verkeer, de hele dag akkers en graansilo’s. De akkers zijn enorm en zijn verdeeld in (ogenschijnlijk) rechte vlakken met ieder een andere kleur beige of groen (variërend van licht naar donker tot zelfs een blauw soort groen).

Ook nu roofvogels, veel zelfs maar ondanks voorzichtige pogingen zijn ze te schuw om gefotografeerd te worden in deze open omgeving.

Bij de laatste poging van roofvogels fotograferen bleken er struiken met grote zwarte rijpe bramen te staan. Niet voor het eerst deze vakantie heb ik staan genieten van deze onverwachte traktatie.

Aangekomen in Chalons kijken we op de kaart met het idee om misschien nog wat verder te fietsen. De volgende camping op de route is 75km verder en voordat we daar zijn moeten we klimmen. Met een idee van kniebehoud besluiten we dat niet te doen.

Als we dit net besloten hebben wordt Rob aangesproken door een man op de fiets vol gepakt met achtertassen, voortassen en onder andere een kleine roze teddybeer. Het wordt uit zijn gebroken Engels duidelijk dat hij de weg vraagt naar Metz. Als Rob hem aangeeft dat hij dat niet weet stapt de man weer op zijn fiets en volgt een niet te verstane reactie waaruit in elk geval duidelijk wordt dat hij ‘not amused is’.

De camping is een echte doorgangscamping met voldoende bomen, stoelen die we uit de sale de jeux kunnen lenen en een stroom aan binnen komende vakantiegangers. Omdat we (weer) vroeg zijn kunnen we op ons gemak lezen, kijken en koken.

De afgelopen dagen hebben we minstens 4 liter vocht gedronken en dat per persoon per dag. Vandaag werd het al ineens een stuk minder, nog maar 2,5 liter pp.

Nog een anekdote van de afgelopen week:

De dag dat we in Gien eindigden sprak, bij het verlaten van een bakker, een echtpaar ons aan. Ze kwamen uit Rotterdam en zeker de vrouw van het echtpaar liet haar enthousiasme voor de ligfietsen duidelijk blijken. Ze vertelde dat ze 11 jaar geleden twee herseninfarcten had gehad en dat als het aan de dokters had geleden dat ze dan nog in een rolstoel zou zitten. De echtgenoot beaamde dit. Na wat verder kletsend over van alles zei deze man half tegen Rob maar duidelijk voor ons beiden bedoeld:

Ík weet niet of je timmerman bent maar een timmerman heeft een klein beetje kennis en verder doet hij veel met foefjes en zo werkt het in een huwelijk ook, je hebt een klein beetje psychologie nodig en verder veel foefjes. Zo zeg ik tegen mijn vrouw dat iets niet kan als ik het graag wil want dan gaat ze er voor. Tegen haar (wijzend naar zijn echtgenote) moet ik echt niet zeggen dat het niet kan’. De vrouw lachte zelf hartelijk en beaamde wat hij zei. Het was, is neem ik aan, een mooi stel samen.

Dag 22, 31-08-2019, Troyes – Troyes

Uitslapen, koffie, ontbijt, lezen, zwemmen, wandeling, boodschappen, zwemmen, bloggen, eten en nog meer.

Een hele drukke dag.

Dag 21, 30-08-2019, Auxerre – Troyes, 100km

Route: Auxerre – Lignorelles – Ligny le Chatel – Butteaux – Evry les Chatel – Chamoy – Roncenay – Troyes.

De hele dag fietsen we in glooiend land waarbij we vooral akkervelden en in de verte druivenvelden (Bourgogne) zien. De meeste velden zijn gerooid of gemaaid waardoor een naar ons idee typisch Frans landschap te zien is. 

De meeste dorpjes zijn goed onderhouden maar we zien nauwelijks mensen. Behalve in een kerkje. Als we stoppen voor lunch en de enige schaduwplek zijn de traptreden bij de kerk, komt er iemand naar buiten. Deze man is in de kerk aan het werk. Het is een klein maar mooi kerkje. Onze lunch lekker, na vele dagen jam (kaas loopt met dit weer weg uit zijn eigen vet en is niet meer houdbaar), hebben we chocopasta gekocht. Ik eet dat thuis zelden maar goh wat is dat lekker en ook Rob smult ervan.

 De meeste dorpjes zijn goed onderhouden maar we zien nauwelijks mensen. Behalve in een kerkje. Als we stoppen voor lunch en de enige schaduwplek zijn de traptreden bij de kerk, komt er iemand naar buiten. Deze man is in de kerk aan het werk. Het is een klein maar mooi kerkje. Onze lunch lekker, na vele dagen jam (kaas loopt met dit weer weg uit zijn eigen vet en is niet meer houdbaar), hebben we chocopasta gekocht. Ik eet dat thuis zelden maar goh wat is dat lekker en ook Rob smult ervan.

Vandaag veel roofvogels zien vliegen (nee niet alleen in mijn hoofd, ook echt) en geprobeerd ze te vangen met mijn camera. Ook als ze verder weg in een boom zitten dan vliegen ze weg zodra ik de camera uit de tas haal. Toch bijzonder, als ik stop blijven ze zitten, als ik mij verplaats om mijn tas te openen ook, zodra ik de camera in de richting van de vogel breng vliegt deze weg en is niet meer op beeld te vangen. Jammer, ze zijn echt mooi.

Een camping die we allebei kennen. Voor veel mensen een doorgangscamping op de route naar noord of zuid. Voor ons wordt het een camping om een dagje te blijven, nog een dagje waarbij de weersverwachting goed is, nog een dagje lezen, zwemmen, stadje, nog een dagje om gebruik te maken van eindelijk goed internet en het blog bij te werken en nog een dagje voor de laatste dagen terug naar NL.

Vanavond dag 16 tot en met 19 al ingevoerd op blogspot, morgen de rest.

Dag 20, 29-08-2019, Pougeus les Eaux – Auxerre, 150km

Route: Pougues les Eaux – Guéringy – Balleray – Premery – St. Révérien – Clamency – Mailly la ville – Auxerre.

Gisteren hebben we de Vélo route de la Loire achter ons gelaten en daarmee ook de veelal vlakke stukken. De laatste 20km gisteren en de eerste 60 van vandaag zijn op en neer. Geen puistjes zoals in de Ardennen, langer en meer glooiend en ook met langere en lekkere afdalingen waar je even van kan genieten.

Na 40km begint de sluierbewolking te verdwijnen en na 60km is het weer geheel blauw, loert de gele ploert boven ons hoofd en is de wind weer aangetrokken. Ook vandaag weer veelal wind tegen.

Vanaf Premery pikken we een route langs het kanaal op, Canal du Nivernais. Een mooie route met grotendeels echt goed aangelegd fietspad (ondanks ook hier de opgangen naar de weg bij iedere brug). Even genieten in deze omgeving zonder auto’s. Op meerdere plekken zijn de rotsen te zien en bij enkele van deze rotsen ook mensen die ze beklimmen. Ik en ook Rob, vind het mooi dit rauwe in het landschap en het idee van fietsen in een gorge dat je jezelf wijs zou kunnen maken.

Als je ooit met een motorboot een kanaal wil doen met sluizen, kies dan gerust dit kanaal, dan kun je wat betreft omgeving en hoeveelheid sluizen je plezier hebben.

 Na het etentje in Saumur begaf mijn sandaal het. Het deel dat over mijn tenen gaat is los gelaten. Mogelijk nog te lijmen maar ik merk aan alles dat de sandaal klaar is. Kan ook wel na zeker 10 jaar. Nu kijk ik dus iedere dag tegen deze rechter schoen aan.

Lang leve de ducttape...

Dag 19, 28-08-2019, Gien – Pougeus les Eaux, 115km

Route: Gien-Briare-Cosne-Cours sur Loire-Pouilly sur Loire-La Charité sur Loire-Pougues les Eaux.

De dag start met een mooi uitzicht op Gien.

 De overbuurman komt vragen ‘hoeveel kilometrages we per dag maken?’ en vertelt vervolgens dat hij graag op een route als deze kampeert zodat hij ook mooie lijven heeft om naar te kijken. Hierbij maakt hij een verontschuldiging voor dat hij dit vindt. Naar mijn idee een bijzondere eerste (en laatste) kennismaking.

De fietsdag begon met een windstilte en voor 12.00 uur hadden we de wind al van voren. Rob durfde het aan om in eerste instantie te beweren dat het van zij kwam. De windvaantjes spraken echter boekdelen: de wind kwam uit onze fietsrichting. Over de temperatuur waren we het meteen eens: de dag begon fris maar na 1100 was het voldoende opgewarmd om het warm te noemen. Goed dat we ook vandaag op tijd weg waren.

De route liep vandaag over prima fietspaden, weinig door dorpjes.

Ook vandaag valt op hoe droog het is, bomen die hun herfstkleuren laten zien en veel gevallen bladeren naast droog gras, droog onkruid, kurkdroge grond. Als we ook nog een windwijzer zien zoals je kan zien in Amerikaanse westerns is het plaatje compleet op deze warme dag.

Wat vandaag maar ook de twee dagen ervoor opvalt is hoe Fransen bij iedere brug de weg langs het kanaal omhoog laten lopen. Dit gebeurt zonder enige schroom van steilheid waardoor de opgang naar de weg soms tot 25 procent bedraagt. Zelf kan ik tot ongeveer 20procent wel omhoog komen met bagage. Rob, die nog niet zo lang geleden in Nieuw Zeeland nog ‘the steepest road’ op fietste lukt het nog wel om ook de stukjes van ruim boven de 20 procent omhoog te fietsen.

Iets anders is de soms creatieve bocht die je bovenaan moet maken. Dit dorp was helemaal creatief, een soort doolhof om van het pad langs het kanaal naar de weg en de brug te komen.  

 Dit dorpje heette niet voor niets Villefleur (nee niet ville fleurie), ook in het parkje waar we de lunch aten waren veel bloemen geplant, in allerlei kleuren. Onder andere iets roods. Het lijkt op een plant die we in Nederland hebben maar het is denk ik toch niet hetzelfde. De kleur komt op de foto niet goed over maar ik voeg het toch toe en als iemand weet hoe dit heet ….

Ongeveer 20 km voor het einddoel van vandaag zien we een soort koperkleurige metalen plaquettes op de paden verschijnen.

 Met het oversteken van de brug bij Chariité verlaten we ook de Vélo route de la Loire en heel jammer, ook het aandeel van Pipi. Wie kent het liedje nog ‘1 en 1 is 3 wiedewiede ...’.

We zijn er op deze route al snel van overtuigd geraakt dat Pipi Langkous zich met de kilometerstanden op de bordjes bemoeid heeft. Deze wisselden zodanig dat ik meerdere keren per dag geen idee had hoeveel kilometers het zou zijn naar de volgende dorp. Het kon wisselen met een verschil van wel 10 kilometer. Dan stond er op een bordje: nog 5 km en vervolgens nog 4 en dan nog 15 gevolgd door ….  

Ook deze camping is goed; echt aardig ontvangen, gebruik maken van het zwembad, het douchegebouw is brandschoon, bomen voor schaduw. Dus lekker gezwommen, een gezonde maaltijd vandaag en weer op tijd het lijf rust geven.

Dag 18, 27-08-2019, Beaugency – Gien, 125km.

Route: Beaugency – Meung sur Loire – Orleans – Chateauneuf les Brosses – Sully sur Loire – Saint Gondon – Gien.

Vanuit Beaugency over de reguliere weg (zodat we ook brood konden kopen) naar Meung waar we de brug over gaan en aan de zuidkant van de Loire de route vervolgen. Een mooi pad dat ons naar Orleans brengt. In Orleans verdwijnen al snel de routebordjes en komen ze ook hier en daar weer terug. Nogmaals lang leve de Garmin van Rob. Na Orleans volgen we een slingerpad door een park oost van Orleans, mooi door de bossen en dan …. kilometers over een soort dijk. Het gaat vlot.

Na de lunch verandert er iets in de wind. In Sully sur Loire nemen we nog een lange pauze met meloen terwijl we naar het plaatselijke kasteel kijken, indrukwekkend groot maar van buiten vooral vierkant. Vanaf Sully vervolgen we weer voor een groot deel een dijk, soms verhard zand / grind en met een wind die gedraaid is en tegen ons in gaat. Ook zien we de derde kerncentrale in evenzoveel dagen. In Saint Gondon, we zijn dan al vele liters vocht verder vandaag, stoppen we in de hoop een kraantje te vinden … Na even rond kijken zien we het bordje kerkhof (daar is altijd water) maar dit kerkhof is met een grote ketting dicht gemaakt. De watertoren ernaast heeft een schone wc (heel fijn na die van de campings) en een waterkraan. We maken onze petten, hoofden en daarmee nog wel meer nat en drinken tot het er niet meer bij kan. Een cadeautje zo onverwacht veel koud vocht. We eindigen in Gien. Het was de hele dag droog om ons heen: het gras is verdord, de zandpaden zijn hard van het vochtgebrek. Het heeft hier al lang niet geregend.

 Een van de vogels die we vandaag en al dagen, zien in de rivier. Deze probeerde meerdere keren om weg te vliegen en ik heb geen idee waarom het niet lukte maar gedurende onze lunch kwam de lucht niet dichterbij.

 De camping in Gien is prima, schoon en na gisteren zelfs indrukwekkend schoon. Na opzetten van de tent is het zwembad lekker verkoelend en het bewegen voelt goed voor mijn spieren. Het lezen liggend op een zonnebed in de schaduw … een mooi einde van de fietsdag.

Als ik het blog van vandaag type, nog even voor we uit eten gaan, is de lucht schuin boven ons zwart en horen we in de verte gerommel. Onweer dreigt maar we gaan er vanuit dat het langs Gien heen gaat, het verplaatst en verkleurt terwijl we er naar kijken. Dit bleek onterecht, als we aan tafel zitten en net besteld hebben komt de regen echt met bakken uit de lucht.

Vooraf een tomatensalade met mozzarella besteld, groot. Bleek inderdaad heel groot en fijn dat Rob mee at. Vervolgens had ik een vegetarische pizza besteld in de hoop iets smaakvol met veel groenten te krijgen. Stel je voor: een dunne pizzabodem (lekker!) met daar op tomatensaus, paprika’s, champignons, uien, stukken aardappel, olijven, en dan … ongeveer een kilo kaas. Veel, zwaar, niet te doen voor mij alleen. Ook nu gelukkig dat Rob mee at.

Ik ben verbaasd dat ik in de nacht niet door de bodem van de tent gezakt ben.  

Dag 17, 26-08-2019, Ambois – Beaugency, 80km.

Route vandaag: Ambois – Chaumont sur Loire – Blois – Suevres – Beaugency.

Terwijl ik dit type bevindt mijn kont zich op een stoel van de camping en mijn benen op een andere stoel en dat alles onder een boom (schaduw) terwijl een zacht windje waait en een paar plekken verderop een tiener ons trakteert op de locale top 100.

We zijn vroeg op pad gegaan (niet dat het lukt om te haasten, eerst koffie, koffie, .. en wakker worden) om iets van de warmte voor te blijven, de verwachting voor vandaag was 36 graden.

Na het gekronkel waar we de dag van gisteren mee geëindigd zijn besluiten we vandaag te starten met een stuk van de ‘gewone’ weg. Het blijkt een goede keuze: goed pad, geen omwegen en ondanks de maandagochtend weinig verkeer. Wel is de wind weer terug en die vergezeld ons de hele dag van voren.

Blois naderen we over een soort dijk waar behalve fietsers niemand lijkt te komen.

In Blois moeten we een brug over en zien we dit:

 Terwijl ik de foto van de Mona Lisa maak krijg ik een onprettige reactie van een Nederlandse man. Hij fietst op het voetpad en is blijkbaar van mening dat ik mijn fiets daar niet had moeten neer zetten. Onprettig en onnodig deze stomme reactie!

Aan de ene kant van de brug zie ik dit en de camera naar de andere kant laat de fietsen en Rob zien:   

 Na Blois volgt de route een mooi fietspad. Ook nu zien we weinig van de Loire. Waar we wel veel van zien zijn kastelen en muren. Ongelooflijk hoeveel kilometer muur de Fransen in dit gebied gebouwd hebben en ja, ook kastelen.

In de buurt van Avaray fietsen we langs een kerncentrale, de tweede in twee dagen, de andere was na Monsoreau.

 De route vervolgt langs het water, een mooi pad al vraag ik me af of je hier kan fietsen als er zoveel regen valt als dat wij de eerste 1,5 week hadden. Een flink deel van de paden zal dan veranderen in modder en gladde toestand.

Sowieso is het droog sinds we aan de route langs de Loire zijn begonnen. De Loire is tot vandaag veelal droog geweest, de akkers ogen droog, de paden zijn droog en zanderig. Het ziet er niet uit alsof ze in deze omgeving (veel) regen gehad hebben.

De fietsdag eindigen we ook vandaag met ijs, dit keer ieder twee bakjes vanille-ijs met karamel en nootjes. Heerlijk!

We eindigen op de camping in Beaugency. De foto is van de brug die we overstaken om bij de camping te komen.

 De camping is groot en nog niet voor een kwart vol. Een zwembad was nu na deze warme dag een welkome afwisseling geweest, in plaats daarvan blog schrijven, lezen en de bezwete kleding weer wassen. Een voordeel van dit weer is dat de kleding iedere morgen droog is.

De camping is niet schoon als we komen: hondenpoep op meerdere plekken die we zien, overal uitingsvormen van konijnen (echt duizenden keutels en overal gaten) en het sanitairblok … ik hoopte bij aankomst dat het nog schoon gemaakt moest worden. Later bleek dat dit niet zo was en tegen de tijd dat het bedtijd was, was het gewoon ronduit vies. BAH.

Later in de dag neemt het aantal Engelsen toe. Allemaal met grote, nieuw uitziende, dubbelassen-caravan (tja hier meer caravans dan campers). Caravans met dubbelassen betekent in Frankrijk vaak zigeuners. De taal is een soort dialect en de kleding met make-up … laat ik het houden op dat hetgeen te zien en horen is beter is dan tv. Het laatste gezin komt schreeuwend uit de Vauxhall, de man achter het stuur (ruim 100kg te zwaar) komt af en toe half uit de auto om tegen de vrouw te schreeuwen die aanwijzingen geeft. Het lukt hem niet de caravan op de plek te krijgen die bedacht was. Na nog wat geschreeuw wordt het geheel ergens anders neer gezet. Ik ben benieuwd wat de avond gaat brengen, gezien de begroetingen kennen ze elkaar allemaal.  

Dag 16, 25-08-2019, Saumur – Ambois, 125km

Route: Saumur – Monsoreau – Tours – Ambois.

De tweede dag zonder wind tegen en soms zelfs een zijwind mee.

Het pad na Saumur bestaat uit een keihard oppervlak dat wisselt tussen vlak-wasbord-kuilen. Een pad zo onprettig dat we voor Monsoreau besluiten het te verlaten en de weg te volgen. Voorbij Monseaur realiseren we ons dat we de bakker gemist hebben, fietsen terug en genieten op een bankje van een croissant en een palmier (vlinder).

Na Saumur zien we veel ‘cave du vin’ maar nauwelijks wijnranken.

Tussen Nederland en Angers zagen we veel fruitbomen, in Belgie veelal peren, in Frankrijk van alles waarbij peren en appels de boventoon voerden. Sinds de start van de Vélo route de la Loire zien we bijna geen fruitbomen meer.

Na Monsoreau volgt een mooi fietspad door bossen, veelal een pad waar geen gemotoriseerde voertuigen mogen komen en zo’n 20km voor Tours wordt het een verhard pad. In Tours is de aanwijzing van de route wat minder, gelukkig gebruikt Rob ook zijn Garmin en fietsen we makkelijk door de stad heen. Dit keer zien we veel van de stad maar alles is dicht (zondag) wat deze stad een vreemde verlaten indruk geeft. De route voert ons langs de kathedraal van Tours, indrukwekkend groot en gedetailleerd en midden in de stad.

 Bij deze kathedraal een waterpomp met koud water. Ik drink tot mijn buik klotst (letterlijk), maak mijn pet en haren nat. De pomp is te zien, rechts van de rode brandkraan. Heerlijke verkoeling! Vervolgens zitten we beiden als een soort verzopen katjes weer op de fiets om de weg te vervolgen. Vervolgens gaat de weg enorm kronkelen.

Na Tours vinden we het rond 1600 ‘ineens’ warm en besluiten naar de eerst volgende camping te gaan. Maar eerst nog meloen. Al een paar dagen fiets ik met een meloen die we dan in de middag verorberen, een zoete vochtige traktatie in dit weer en waard om een paar kilometer met zo’n zwaar ding te fietsen.

De camping wordt die in Ambois. Als de tent net staat komt een grote groep kids aan die hun spullen beginnen op te ruimen. Mooie timing, toch? Ze gaan echter niet weg. De volgende ochtend blijkt dat ze met zijn allen wat verderop in een cirkel buiten hebben liggen slapen. Heeft wel iets aandoenlijks al die slapende kids te zien liggen, ieder in de eigen slaaphouding.

De nacht was warm genoeg om buiten te slapen en er zijn geen muggen of iets dergelijks. De tent blijft dus ook open.

Op de route blijven we fietsers tegen komen, in de buurt van dorpjes ook wandelaars. Op deze camping zijn we vanavond de enige fietsers.

Een van de fietsers … een grote man met een flinke bos krullend haar die met een glimlach op de fiets zat wat wel aanstekelijk werkte voor mij (wat maakte dat hij het zo naar de zin had?). De aanhangfiets achter zijn fiets was leeg maar achterop zijn fiets zat een kind met een flinke bos blond haar tegen zijn rug aan te slapen (zou dat de reden zijn van zijn easy glimlach?).

We zien deze trip veel campers, meer campers dan caravans. Ook op deze camping is het bijna ongelooflijk hoeveel van campers er staan. Gaat niet alleen om de grijze golf van vakantiegangers, ook om jonge mensen.

Twee uitzichten vandaag:

Dag 15, 24-08-2019, Saumur – Saumur.

De dag gestart met kletsen met een Franse fietser, een Engels echtpaar dat we waarschijnlijk nog wel tegen gaan komen en natuurlijk met koffie / leut en typen van het blog. Ook gezocht naar een goede plek met wifi zodat het blog met foto’s geupdate kan worden. Van de week heb ik dat eerder al geprobeerd maar toen duurde het toevoegen van een foto 15 minuten (de wc foto) en daarna ben ik er mee gestopt. Wifi maar ook de data verbinding is op de meer afgelegen campings (de campings dus waar we tot nu toe vaak sliepen) vaak slecht of afwezig.

Een dag niet fietsen betekent een dag easy en tegelijk allerlei dingen doen zoals de was.

En voor Rob, op momenten dat ik zwem, updaten wat betreft het nieuws van de wereld en Rob heeft altijd wel iets te bekijken aan de fiets lijkt het.

Vandaag een gezin met jong kind die als lunch een hele kip eten met meloen (indrukwekkend dat ze dat op krijgen, was een grote kip). Ook een moeder die aan het fietsen is met drie kinderen.

Nu 14.00 uur, de rest van de dag lezen, zwemmen,een boodschap en iets meer van het stadje zien (zoals de buitenkant van het kasteel dat er ‘s avonds uitziet zoals op de foto)
  en straks uit eten en … niet te vergeten koolmeesjes brood voeren. Leuk zo snel als deze beestjes dichtbij durven komen, ze zitten alleen niet lang genoeg stil voor een foto. Dat ze later, als Rob zit te lezen, terug komen om op zijn tenen te tokkelen is naar mijn idee wel heel gedurfd, leverde ze echter geen voedsel op.

Ook leuk vandaag om tijd te hebben voor de reacties op de blogs die ik via whap krijg.

Het zicht op het kasteel van Saumur in de avond vanaf de camping.

Dag 14, 23-08-2019, Pruillé – Saumur, 95km

 Route: Pruillé – Montreuil-Juigné – Angers – Gennes – Saumur.

We starten de dag met koffie, wakker worden en oppakken. Dat ales in een easy tempo.

n Angers merken we door hoe de fietspaden lopen weinig van deze grote stad. Het uitzicht dat we wel hebben:

 In Angers ga ik de eerste bakker binnen die we tegen komen en wat een goede keuze. Voor ieder die ooit naar Angers gaat de aanrader hier brood te gaan halen. Deze bakker bakt alles ter plekke en het is heerlijk. Op brownies na geen gebak maar wel allerlei andere lekkere brood dingen. We gaan nog maar een keer terug voor de pain ou fruit (een soort krentenbollen maar dan anders). Zelfs de verpakking klopt :)  

 Vandaag hebben we een oversteek gemaakt van de Vélo route Franchette naar de Véloroute de la Loire. Deze wisseling vond plaats oost van Angers en verliep so smooth geweldig zoals deze routes hier georganiseerd en aangegeven zijn. De eerste ‘blik’ die we werpen op de route langs de Loire is er een van droogte. Op sommige plekken bevat de Loire meer water maar over het algemeen zien we vandaag een droge rivier.

 De kans dat de hoeveelheid stof die de fietsen vergaard hebben minder gaat worden vervliegt na zien van deze droogte. Echt de hoeveelheid stof, een stofzuiger zou de lol op kunnen. Gezien de droogte hier hebben ze niet de regen gehad die wij de eerste dagen hadden.

Vandaag fietsen we weer met een tegenwind (we hebben tot nu toe wel één dag zonder tegenwind gehad tot nu toe) en fietsen veelal niet in de schaduw. Hierdoor merken we vandaag dat het warmer is dan we tot nu toe gehad hebben, een overgang die bijna schokkend is van het koude van eerder naar het warme van nu. Het maakt dat we veel meer drinken.

De warmte die we nu hebben en de warme douche iedere avond … dan kan ik denken aan Noor, een vriendin die nu vanuit Bolivia Chili in fietst en de afgelopen tijd veel wind en kou gehad heeft met als toetje in de avond vaak een koude douche. Echt petje af!

In de buurt van Saumur volgen we de bordjes naar een camping. Het blijkt een groot complex te zijn, het soort campings waar we beiden niet blij van worden en we besluiten door te fietsen. De camping waar we eindigen is op alle vlakken beter. Hier is een rij van plekken voor randonneurs en daarbij een overkapping met kooktoestel, koelkast, tafels en stoelen. We eindigen de avond met zo’n 15 fietsers die zitten te eten en kletsen en verhalen delen met elkaar.

Een koppel is een vader en zijn zoon, een klein manneke dat zelf alle kilometers (ongeveer 30km per dag) fietst. Petje af voor die kleine beentjes van hem dat het lukt en dan in de avond nog vol energie. Deze jongeman probeerde mij in rap Frans van alles te vertellen, aandoenlijk, hij heeft het duidelijk naar zijn zin. Vader en zoon doen dit nu een week en plan is het volgend jaar een maand te doen.

Een ander groepje is een Spaans gezin met drie kinderen. Ik herkende ze van een camping vorig jaar in Nederland en heb het nagevraagd. Ze hebben inderdaad vorig jaar in Nederland gefietst en gekampeerd. De moeder gaf aan mij niet te herkennen. Snap ik want ik herinner mij het gezin als dat zij vooral met zichzelf bezig waren en de ochtend dat ik hen zag leken ze ruzie te hebben. Dit heb ik niet herhaald en ze vooral nog een bon route gewenst.

Een Fransman die een ronde fietst, een spijkerbroek aan heeft en onder andere twee grote blikken met muesli en noten.

Ik blijf het interessant vinden om te kijken en luisteren, om te zien hoe andere fietsers reizen, wat ze soms allemaal meenemen (zeulen?).

Tot nu toe stoppen we vaak op de fietsdagen om even te kijken, een foto te maken of elkaar op dingen te wijzen die we zien. Doordat we een andere route zijn gaan doen om weg te komen van kou en wind, wat gelukt is, gaan we veel minder kilometers doen dan vooraf gedacht. We zullen dus vooral easy blijven doen en besluiten morgen in Saumur te blijven.