Route: Saumur – Monsoreau – Tours – Ambois.
De tweede dag zonder wind tegen en soms zelfs een zijwind mee.
Het pad na Saumur bestaat uit een keihard oppervlak dat wisselt
tussen vlak-wasbord-kuilen. Een pad zo onprettig dat we voor
Monsoreau besluiten het te verlaten en de weg te volgen. Voorbij
Monseaur realiseren we ons dat we de bakker gemist hebben, fietsen
terug en genieten op een bankje van een croissant en een palmier
(vlinder).
Na Saumur zien we veel ‘cave du vin’ maar nauwelijks wijnranken.
Tussen Nederland en Angers zagen we veel fruitbomen, in Belgie veelal
peren, in Frankrijk van alles waarbij peren en appels de boventoon
voerden. Sinds de start van de Vélo route de la Loire zien we bijna
geen fruitbomen meer.
Na Monsoreau volgt een mooi fietspad door bossen, veelal een pad waar
geen gemotoriseerde voertuigen mogen komen en zo’n 20km voor Tours
wordt het een verhard pad. In Tours is de aanwijzing van de route wat
minder, gelukkig gebruikt Rob ook zijn Garmin en fietsen we makkelijk
door de stad heen. Dit keer zien we veel van de stad maar alles is
dicht (zondag) wat deze stad een vreemde verlaten indruk geeft. De
route voert ons langs de kathedraal van Tours, indrukwekkend groot en
gedetailleerd en midden in de stad.
Bij deze kathedraal een waterpomp met koud water. Ik drink tot mijn
buik klotst (letterlijk), maak mijn pet en haren nat. De pomp is te
zien, rechts van de rode brandkraan. Heerlijke verkoeling! Vervolgens
zitten we beiden als een soort verzopen katjes weer op de fiets om de
weg te vervolgen. Vervolgens gaat de weg enorm kronkelen.
Na Tours vinden we het rond 1600 ‘ineens’ warm en besluiten naar
de eerst volgende camping te gaan. Maar eerst nog meloen. Al een paar
dagen fiets ik met een meloen die we dan in de middag verorberen, een
zoete vochtige traktatie in dit weer en waard om een paar kilometer
met zo’n zwaar ding te fietsen.
De camping wordt die in Ambois. Als de tent net staat komt een grote
groep kids aan die hun spullen beginnen op te ruimen. Mooie timing,
toch? Ze gaan echter niet weg. De volgende ochtend blijkt dat ze met
zijn allen wat verderop in een cirkel buiten hebben liggen slapen.
Heeft wel iets aandoenlijks al die slapende kids te zien liggen,
ieder in de eigen slaaphouding.
De nacht was warm genoeg om buiten te slapen en er zijn geen muggen
of iets dergelijks. De tent blijft dus ook open.
Op de route blijven we fietsers tegen komen, in de buurt van dorpjes
ook wandelaars. Op deze camping zijn we vanavond de enige fietsers.
Een van de fietsers … een grote man met een flinke bos krullend
haar die met een glimlach op de fiets zat wat wel aanstekelijk werkte
voor mij (wat maakte dat hij het zo naar de zin had?). De
aanhangfiets achter zijn fiets was leeg maar achterop zijn fiets zat
een kind met een flinke bos blond haar tegen zijn rug aan te slapen
(zou dat de reden zijn van zijn easy glimlach?).
We
zien deze trip veel campers, meer campers dan caravans. Ook op deze
camping is het bijna ongelooflijk hoeveel van campers er staan. Gaat
niet alleen om de grijze golf van vakantiegangers, ook om jonge
mensen.
Twee uitzichten vandaag:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten